آدنوکارسینوم ریوی گوسفند در 15 ریه‌ی گوسفندان مبتلا (9 مورد شکل کلاسیک و 6 مورد شکل آتیپیک بیماری) به وسیله میکروسکوپ الکترونی انتقالی مورد مطالعه قرار گرفت. دو نمونه از ریه‌های گوسفندان سالم و فاقد تومور جهت ارزیابی و مقایسه معیارهای فراساختاری استفاده شد. ضایعات پاتولوژیک شامل ندول‌های کانونی-چند کانونی تا توده‌های وسیع با قوام سفت در لوب‌های قدامی شکمی یا دیافراگماتیک ریه بود. بر اساس خصوصیات فراساختاری، سلول‌های توموری در الوئول‌ها و برونشیول‌ها به سه گروه. پنوموسیت‌های نوع II، سلول‌های کلارا و سلول‌های توموری تمایز نیافته طبقه‌بندی شدند. پنوموسیت‌های نوع II توموری که حاوی تعداد زیادی اجسام لایه‌ای داخل سیتوپلاسمی، شبکه‌ی اندوپلاسمیک خشن به خوبی توسعه یافته و ذرات گلیکوژن بودند اجسام لایه‌ای به اندازه‌های مختلف و پراکنده به طور نامنظم یا مجتمع در قسمت‌های رأسی سلول بوده و به اشکال اثر انگشتی یا به صورت لایه‌های متحدالمرکز یا موازی مشاهده شدند. سلول‌های کلارای توموری حاوی تعداد قابل توجهی گرانول‌های الکترون دنس راسی و شبکه اندوپلاسمیک صاف به خوبی توسعه یافته بودند. سلول‌های توموری تمایز نیافته در الوئول‌ها فاقد اجسام لایه‌ای و در برونشیول‌ها فاقد گرانول‌های الکترون دنس بودند. هیچگونه ویریون‌های کامل یا گنجیدگی‌های ویروسی در سلول‌های توموری مشاهده نشد. در مطالعه حاضر خصوصیات فراساختاری سلول‌های توموری در اشکال کلاسیک و آتیپیک بیماری تقریبا مشابه تشخیص داده شد. به نظر می‌رسد پنوموسیت‌های نوع II و سلول‌های کلارا به ترتیب منشا ایجاد تومور در الوئول‌ها و برونشیول‌ها می‌باشند.
)