نوع مقاله : مقاله کامل
نویسندگان
چکیده
در این مطالعه توانایی چهار فراورده آنتی‌ژنی مختلف تولید شده از رده سلولی BLV-FLK در تولید آنتی‌بادی مونوکلونال علیه پروتئین‌های ویروس عامل لوکوز گاوان بویژه پروتئین gp51SU مورد بررسی قرار گرفت. این فراورده‌ها که برای ایمن‌سازی موش‌های BALB/c استفاده شدند، عبارت بودند از CL: لیز سلول‌های BLV-FLK، UF: بخشی از پروتئین‌های فراورده CL بین 30 و 100 کیلو دالتون، WVP: پیکره‌های ویروسی تخلیص شده و SP: پروتئین تخلیص شده gp51SU (توسط کروماتوگرافی تعویض یونی). جمعا نه فیوژن موفق توسط پلی‌اتیلن گلایکول انجام گرفت که منجر به تولید 23 رده هایبریدومای تولید کننده آنتی‌بادی مونوکلونال علیه پروتئین gp51SU شد. بالاترین نسبت تولید هایبریدومای اختصاصی علیه پروتئین مورد نظر مربوط به فراورده آنتی‌ژنی SP بود. بر اساس واکنش مشاهده شده از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال در آزمون وسترن بلاتینگ، آنتی‌بادی‌های مونوکلونال به چهار دسته تقسیم شدند: ضد gp51SU، شامل 23 کلون هایبریدومای تولید کننده آنتی‌بادی، ضد gp30TM، شامل 8 کلون هایبریدوما، ضد Pr72، شامل 5 کلون هایبریدوما و ضد سایر پروتئین‌های ویروسی، شامل 7 کلون هایبریدوما. بعضی از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال ضد gp51SU در آزمون وسترن بلاتینگ با بیش از یک باند واکنش دارند که علت این امر را ممکن است بتوان در واکنش آنتی‌بادی با پیش سازهای پروتئین مورد بحث جستجو کرد.
کلیدواژه‌ها
)