مطالعه حاضر به منظور بررسی تاثیر تجویز طولانی مدت سلنیت سدیم بر شاخص‌های بیوشیمیایی و غلظت هورمون‌های تیروئید در گوساله انجام گرفت. محلول سلنیت سدیم در غلظت‌های 1/0 و 25/0 میلی‌گرم به ازای هر کیلو‌گرم وزن بدن به مدت 2 هفته به حیوانات خورانده شد. دوز بیشتر سبب ایجاد علائم خاص سلنوزیس شد در حالیکه دوز کمتر علائم خفیفی را نشان داد. هنگامیکه سطح سلنیم به 13/0 ± 68/1 میکروگرم در میلی‌لیتر خون رسید علائم مسمومیت آشکار شد. در حیوانات درمان شده با سلنیت سدیم افزایش معنی‌داری در فعالیت آسپاراتات آمینوترانسفراز، آلکالین فسفاتاز، نیتروژن اوره خون و سطح کراتینین مشاهده گردید. تکرار تجویز سلنیت سدیم سبب کاهش معنی‌داری در سطح تیروکسین در هفته دهم و افزایش تری یدوتیرونین در هفته هشتم درمان گردید. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد که سلنوزیس ایجاد شده توسط سلنیت سدیم، سطح هورمون‌های تیروئید را تغییر می‌دهد.
)