تمایل به پرداخت برای قرارداد خدمات بهداشتی در دام‌های شیرده: مطالعه بر اساس کارت پرداخت

مطالعه‌ای به منظور ارزیابی تمایل به پرداخت (WTP) دامداران ایالت شبه جزیره‌ای تامیل نادو واقع در جنوب هند جهت دریافت خدمات بهداشتی سالانه به دام‌های شیری انجام گرفت. گستره ایالت بر اساس خط مبنای توسعه‌ی اولیه به دو منطقه با دامداری توسعه‌یافته (LD) و دامداری توسعه‌نیافته (LUD) تقسیم گردید. از روش ارزیابی مشروط (CV) برای ارزیابی حداکثر WTP دامداران برای دریافت دو نوع خدمات بهداشتی استفاده شد: 1) تامین خدمات بهداشتی در مراکز دامپزشکی دولتی     (درون-مرکزی) و 2) تامین خدمات بهداشتی در محل زندگی دامدار (سر مزرعه). شکلی از کارت پرداخت (PC) برای ارزیابی حداکثر WTP دامداران جهت دریافت خدمات بهداشتی به گاوها و گاومیش‌ها به کار گرفته شد. از روش حداکثر راست‌نمایی فاصله روی نقاط میانی استفاده شد. به طور کلی، میانگین WTP دامداران برای دریافت خدمات بهداشتی سالانه در مراکز دامپزشکی دولتی (درون-مرکزی) برای گاوها، 34/202 روپیه بود. در حالیکه WTP دامداران برای دریافت همین خدمات در محل زندگی دامدار     (سر مزرعه)، 66/261 روپیه محاسبه گردید. به همین ترتیب میانگین WTP دامداران برای دریافت خدمات بهداشتی سالانه برای گاومیش‌ها، 78/135 روپیه در مراکز دامپزشکی دولتی (درون-مرکزی) و 20/186 روپیه در محل زندگی دامدار (سر مزرعه) بود. میانگین ارزش WTP بیان شده برای دریافت خدمات در مراکز دامپزشکی دولتی و در محل زندگی دامدار در مناطق با دامداری توسعه یافته در مقایسه با مناطق با دامداری توسعه نیافته، بالاترین میزان را نشان داد که زمینه‌ای برای جبران هزینه‌های افزایش یافته را ایجاد می‌کند. این تخمین‌های WTP، معیاری را برای بازیابی هزینه‌ها نشان می‌دهد که می‌تواند به جای ارائه رایگان خدمات گسترش‌یافته جاری مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر این می‌تواند کلیدی برای طراحی سیاست vet-claim که همسو با سیاست medi-claim برای انسان‌هاست، باشد.