به منظور بررسی علایم بالینی، خون‌شناسی و ضایعات آسیب‌شناسی اقدام به ایجاد آلودگی تجربی در بره‌ها نمودیم. تعداد 18 بره 4 تا 6 ماهه انتخاب و به سه گروه کنترل، واجد طحال و فاقد طحال تقسیم گردیدند. پس از تزریق وریدی خون آلوده به بابزیا اویس به گروه واجد طحال و فاقد طحال، حیوانات مورد بررسی روزانه قرار گرفتند. اطلاعات بالینی، دوره پارازیتمی، زمان مرگ و نتایج آزمایش‌های هماتولوژیک و سرولوژیک مورد توجه قرار گرفت. در بره‌های بیمار افزایش دما در طی مدت 2 تا 4 روز پس از تلقیح و علایم دیگری مانند بی‌اشتهایی، کم خونی، زردی و هموگلوبینوری مشاهده گشت. در حیوانات واجد طحال دمای بدن در چهارمین روز پس از اوج تب به حد طبیعی برگشت و پارازیتمی در 4 بره محو گردیده و در سایر بره‌ها، علایم حاد بیماری سبب تلف شدن دام شد. پارازیتمی در گوسفندان فاقد طحال حدود 7% و در واجد طحال‌ها حداکثر 1% بوده است. در هر دو گروه آلوده تعداد گلبول‌های قرمز، هماتوکریت و میزان هموگلوبین پس از ظهور پارازیتمی به شدت کاهش یافته و به کمترین سطح خود رسید. تعداد لکوسیت‌ها نیز کاهش یافت. سطح بیلی روبین گروه آلوده افزایش یافته و در روزهای بین 14 تا 16 پس از آلودگی به بالاترین مقدار خود رسید. همچنین، AST-BUN و سطح کراتینین اندکی افزایش یافت. در این آلودگی تجربی بیشترین ضایعات آسیب‌شناسی مربوط به کلیه‌ها و ریه‌ها بوده است. ادم آلوئولی حاد نفوذ نوتروفیل‌ها و ماکروفاژها در بافت بینابینی ریه و همچنین گلومرولیت پرولیفراتیو اتساع مویرگ‌ها و نکروز توبولار حاد نیز مشاهده گشت.
)