نوع مقاله : مقاله کوتاه
نویسندگان
چکیده
برداشت معده روش درمان در اغلب موارد بدخیمی‌های معده می‌باشد. اما انتخاب بهترین روش بازسازی مسیر گوارشی پس از برداشت معده هنوز بحث برانگیز است. از دست دادن وزن یکی از مشکلات شایع بعد از این نوع جراحی‌ها است. روش استاندارد و رایج بعد از برداشت معده روش بازسازی Roux-en-Y می‌باشد. انجام این تکنیک ساده است و مانع ریفلاکس ازوفاژیت می‌شود اما ایراد آن خارج شدن مسیر دودنوم از مدار عبور غذا می‌باشد. در این مطالعه دو روش بازسازی استاندارد Roux-en-Y (گروه A) و روش Jejunal loop interposition (گروه B) بعد از برداشت معده در 10 سگ سالم به عنوان مدل حیوانی انجام شد، که هدف از آن ارزیابی تغییرات وزنی و تغییرات میزان چربی مدفوع بود. در گروه A، (Roux-en-Y) بعد از برداشت معده، ژوژنوم از فاصله 20 سانتی‌متری زیر لیگامان تریتز جدا، قسمت خلفی آن به باقیمانده معده و قسمت قدامی به ادامه ژوژنوم آناستاموز شد. در گروه B، (JLI) قطعه‌ای از ژوژنوم به طول 20 سانتی‌متر از فاصله 20 سانتی‌متری زیر لیگامان تریتز جدا و به باقیمانده معده و سر دودنوم آناستاموز گردید. وزن حیوانات تا 30 روز بعد از عمل به صورت روزانه ثبت شد. به علاوه میزان چربی مدفوع در روز 28 پس از جراحی در هر دو گروه اندازه‌گیری شد. در نمونه‌های مدفوع گروه B چربی یافت نشد در حالی که در گروه A مقادیر متفاوتی از چربی اندازه‌گیری شد. داده‌ها نشانگر اختلاف معنی‌دار بعد از عمل نسبت به قبل آن در هر دو گروه بود (P<0.05). متوسط وزن قبل از عمل در حیوانات 3 ± 28 کیلوگرم بود. متوسط وزن بعد از عمل در حیوانات گروه A ( kg4/4 ± 18/67) به طور معنی‌داری کمتر از گروه B ( kg9/3 ± 05/73) بود (P=0.04). این نتایج می‌تواند شاخصی برای اهمیت مسیر دودنوم در جذب مواد غذایی و اثرات آن در کاهش وزن بعد از عمل باشد که از این دیدگاه روش Jejunal loop interposition نسبت به روش Roux-en-Y دارای ارجحیت می‌باشد.
کلیدواژه‌ها
)