نوع مقاله : مقاله کوتاه
نویسندگان
چکیده
امروزه، در رفتگی کشکک با بهره جستن از روش‌های متعارف در درمان جراحی بسیار معمول می‌باشد. اما مواردی از تردید در میزان کارآیی این روش‌ها در باز گرداندن کشکک به وضعیت طبیعی وجود دارد. هدف از این مقاله، تعیین میزان کارآیی روش‌های جراحی بافت نرم مفصل و اصلاح استخوانی در درجات مختلف در رفتگی کشکک می‌باشد. چهل قلاده سگ از نژاد کوچک با سن بین 6 ماه تا 7 سال انتخاب شدند. در معاینه بالینی، همه سگ‌ها درد مفصل زانو و لنگش متناوب تا دائم یک طرفی یا دو طرفی را نشان دادند. روش‌های جراحی بافت نرم مفصل و اصلاح استخوانی در سگ‌های ارجاع شده انجام شد. به استثنای دو بیمار، بقیه سگ‌ها به وضعیت راه رفتن طبیعی در طی سه ماه بازگشتند. در رفتگی مجدد در دو قلاده سگی اتفاق افتاد که روش اصلاح بافت نرم در درمان در رفتگی درجه یک بر روی آن‌ها انجام شده بود. این یافته‌ها اشاره دارد که بهبودی در رفتگی با استفاده از روش‌های مناسب جراحی بافت نرم و سخت محقق خواهد شد و در رفتگی مجدد اعتبار استفاده از روش‌های جراحی اصلاحی بافت نرم را در درفتگی درجه یک محدود می‌نماید. در این مقاله درمان جراحی با استفاده از روش‌های ترکیبی (روش‌های جراحی اصلاحی بافت نرم و سخت) برای دست‌یابی به بهبودی قطعی در در رفتگی درجه یک، انجام جراحی قبل از بلوغ در درجه 4، و عدم به تاخیر انداختن جراحی در درجات 1 تا 3 را پیشنهاد می‌کند.
کلیدواژه‌ها
)