نوع مقاله : مقاله کوتاه
نویسندگان
چکیده
مطالعه حاضر به منظور تعیین تغییرات فصلی شیوع و شدت آمفیستومیازیس گاوهای بومی و دو رگه مازندران با توجه به سن، جنس و نژاد انجام گرفت. بدین منظور در 4 فصل سال 1387 در بازرسی کشتارگاهی، شکمبه و نگاری 132 گاو بومی و 104 گاو دو رگه، با چشم غیر مسلح از نظر آلودگی به آمفیستوم‌ها آزمایش شد. کلیه آمفیستوم‌های موجود در هر گاو آلوده به طور جداگانه جمع‌آوری و در الکل 70% حاوی 5% گلیسرین جمع‌آوری گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که میزان شیوع و میانگین کلی تعداد کرم در هر حیوان بدون در نظر گرفتن سن، جنس و فصل به ترتیب 9/33% و 2/127 ± 864 عدد (حداقل 32 و حداکثر 8000) بود. درصد آلودگی و میانگین شدت آلودگی در گاوهای بومی 9/40% و 4/179 ± 15/1012 در گاوهای دو رگه 25% و 9/99 ± 42/557 تعیین شد. از نگاری یکی از گاوهای بومی تعداد کمی آمفیستوم جدا گردید. استفاده از آزمون‌های آماری حاکی از عدم رابطه معنی‌داری بین شدت آلودگی و نژاد (P=0.094) و رابطه معنی‌داری بین نژاد و میزان شیوع آلودگی (P=0.0103) و سن و شیوع آلودگی (P=0.016) بود. میانگین تعداد کرم در گروه سنی 5≤ بیش از سایر گروه‌ها (≤2 سال و 3 تا 4 سال) بود P=0.026) (P=0.032,، علی‌رغم اختلافات ظاهری، از نظر آماری تغییرات فصلی آلودگی (P=0.133) و شدت آلودگی در فصول مختلف (P<0.01) معنی‌دار نبود (P<0.01). حداقل از هر گاو آلوده، 20 نمونه با استو-الوم کارمین رنگ‌آمیزی شد و گونه آمفیستوم‌های رنگ شده به ترتیب شدت آلودگی: کالیکوفورون کالیکوفورون (85/42%)، گاستروتیلاکس کرومنیفر (5/34%)، پارامفیستوموم گوتوی (8/21%) و کارمیریوس اسپاتیو زوس (75/0%) تشخیص داده شدند. کالیکوفورون کالیکوفورون برای اولین بار از گاو از منطقه مورد مطالعه و ایران گزارش می‌شود.
کلیدواژه‌ها
)