پاستورلا مولتوسیدا پرندگان عامل مسبب وبای طیور است که یکی از بیماریهایی میباشد که توسعه صنعت طیور را تحت تأثیر قرار میدهد. به منظور مطالعه اثربخشی واکسن زیر واحد نوترکیب ساخته شده با ژن PtfA پاستورلا مولتوسیدا پرندگان، قطعه ژن تکثیر یافته به روش واکنش زنجیرهای پلیمراز از پاستورلا مولتوسیدا پرندگان به داخل حامل بیان پروکاریوتی pET32a کلون شد، و pET23a-ptfA پلاسمید نوترکیب تهیه گردید. ژن در ای. کولای BL21(DE3) بیان و پروتئین هدف rPtfA خالص سازی شد. سپس پروتئین تخلیص شده با ادجوانت فروند مخلوط شده و واکسن زیر واحد نوترکیب تهیه شد. سه گروه جوجه تحت عنوان rPtfA، واکسن زنده تخفیف حدت یافته و PBS به ترتیب با واکسن زیر واحد نوترکیب، واکسن زنده تخفیف حدت یافته، و PBS واکسینه شدند. آنتی بادیهای سرم، تکثیر لنفوسیتهای خون محیطی (PBLP) و سطح اینترفرون-γ (IFN-γ) مترشحه از لنفوسیتهای خون محیطی مورد آزمایش قرار گرفتند. در نهایت، جوجههای ایمن شده با پاستورلا مولتوسیدا حاد پرندگان به چالش کشیده شدند و میزان حفاظت اندازهگیری شد. ELISA غیر مستقیم نشان داد که سطوح آنتی بادیها در گروههای rPtfA و واکسن زنده تخفیف حدت یافته به طور معنیداری بیشتر از سایر گروهها بودند (P<0.01)، و اولی اندکی کمتر از دومی بود. آزمایشهای PBLP و IFN-γ نشان دادند که مقدار SI و سطوح IFN-γ القا شده توسط ConA در دو گروه واکسن به طور معنیداری بیشتر از گروههای PBS (P<0.01) بودند، و گروه واکسن تخفیف حدت یافته بیشتر از گروه rPtfA بود. میزان حفاظت واکسن rPtfA و واکسن زنده تخفیف حدت یافته به ترتیب 45% و 75% بودند. نتایج نشان دادند که واکسن زیر واحد نوترکیب PtfA توانست سطح ایمنی و اثر حافظتی در جوجههای واکسینه شده را القا کند، اما به میزان اندکی رضایت بخش بود.