آرسنیک، از مواد سمی محیط اطراف است که به صورت غیر آلی در آب مصرفی وجود دارد. فرضیه مورد نظر در این تحقیق این است که آرسنیک باعث بروز نقایص لوله عصبی می‌شود که احتمالا با کاهش دریافت فولیت ارتباط دارد. در این مطالعه سدیم آرسنیک از طریق داخل صفاقی با دوز mg/kg40 وزن بدن در روز ششم حاملگی به 20 موش باردار تزریق شد. جنین‌های مربوط به گروه‌های شاهد و آزمایشی در روزهای 19، 16، 10 و 8 جنینی از رحم خارج شدند. تمامی جنین‌های شانزده و نوزده روزه تحت مطالعه مورفولوژیکی ناحیه لوله عصبی قرار گرفتند و مطالعات هیستومورفولوژیک از طریق رنگ‌آمیزی‌های (H&E) و (I.F) ایمونونوفلورسانسی انجام شد. تزریق 40 میلی‌گرم بر کیلوگرم سدیم آرسنیک، منجر به بروز نقایص مورفولوژیکی شامل باز بودن بطن چهارم مغزی، اگزنسفالی، میلومننگوسل و آنانسفالی شد. مقایسه دو گروه شاهد و آزمایشی نشان دهنده وجود ارتباط معنی‌دار در روز 16 جنینی بود، همینطور مطالعه هیستومورفولوژیک لوله عصبی وجود اختلاف معنی‌دار بین دو گروه را در روزهای 19، 16، 10 و 8 را ثابت کرد. بررسی‌های میکروسکوپیک با استفاده از رنگ‌آمیزی ایمونوفلورسانس، نشان داد که میزان پروتئین 1-RFC در بافت عصبی کاهش یافته و احتمالا نقایص ایجاد شده در لوله عصبی توسط آرسنیک در ارتباط با کاهش بروز این پروتئین باشد.
)