: اثرات مکمل‌های آنتی‌اکسیدانی در رقیق کننده‌های منی بر روی کیفیت منی و لیپید پراکسیداسیون اسپرماتوزواهای منجمد شده گاو نر

هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات سوپراکسید دیسموتاز، گلوتاتیون پراکسیداز و بوتیل هیدورکسی تولوئن بر کیفیت منی پس از فرایند انجماد و ذوب بود. برای همین منظور نمونه منی از 5 گاو نر با استفاده از مهبل مصنوعی اخذ و به دنبال آن آزمایش‌های کیفی اولیه روی منی انجام گردید. نمونه‌های منی دارای ویژگی‌های یکسان و کیفیت مناسب مخلوط گشته و در دو رقیق کننده حاوی سیترات زرده تخم مرغ و تریس زرده تخم مرغ رقیق شدند. در آزمایش اول سوپراکسید دیسموتاز به مقدار 100 و 200 واحد در هر میلی‌لیتر و گلوتاتیون پراکسیداز 50 و 100 واحد در هر میلی‌لیتر به رقیق کننده با پایه سیترات-زرده تخم مرغ، چهار ساعت قبل از انجماد اضافه شدند. در آزمایش دوم بوتیل هیدورکسی تولوئن به مقدارهای 5/0، 1، 2 و 4 میلی‌مولار به رقیق کننده‌های با پایه‌های تریس و سیترات اضافه گردید. کمترین میزان تولید ملانو دی آلدئید با افزودن 100 واحد سوپراکسید دیسموتاز و 5/0 میلی‌مولار بوتیل هیدروکسی تولوئن به رقیق کننده حاوی سیترات-زرده تخم مرغ در مقایسه با گروه کنترل به دست آمد. میزان زنده ماندن اسپرم در نمونه‌های حاوی 100 واحد سوپراکسید دیسموتاز، 5/0 و 1 میلی‌مولار بوتیل هیدروکسی تولوئن بیشتر از سایر گروه‌های آزمایش در رقیق کننده با پایه سیترات بود. همچنین میزان زنده ماندن اسپرم در نمونه حاوی 100 واحد گلوتاتیون در مقایسه با سایر گروه‌ها بالاتر بود. بیشترین درصد تحرک اسپرم با افزودن 5/0 میلی‌مولار بوتیل هیدروکسی تولوئن به رقیق کننده با پایه تریس در مقایسه با گروه کنترل بدست آمد. نتایج یافته‌های ما نشان داد سوپراکسید دیسموتاز و بوتیل هیدروکسی تولوئن وقتی به رقیق کننده با پایه سیترات اضافه می‌شوند باعث بهبود کیفیت منی می‌گردند. علاوه بر این اضافه نمودن بوتیل هیدروکسی تولوئن به رقیق کننده حاوی تریس-زرده تخم مرغ تا حدی باعث بهبود تحرک اسپرم می‌گردد.