نوع مقاله : مقاله کامل
نویسندگان
چکیده
مطالعات قبلی هم در انسان و هم در حیوانات نشان داده‌اند که تجویز نیکوتین سبب کاهش وزن و دریافت غذا می‌شود. از طرفی سیگار و تریاک به صورت سوء مصرف استفاده می‌شوند. هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات مصرف مزمن توام نیکوتین و مرفین بر روی میزان دریافت غذا، وزن بدن و بعضی از پپتیدهای تغذیه‌ای می‌باشد. تمامی آزمایش‌ها بر روی موش صحرایی نر نژاد ویستار انجام گرفته است. حیوانات به طور تصادفی در گروه‌های آزمایشی دریافت کننده غذای آزاد، غذای محدود، نیکوتین، مرفین، نیکوتین همراه با مرفین قرار گرفتند. سولفات مرفین (20 میلی‌گرم بر کیلوگرم برای 14 روز به صورت زیر جلدی) و نیکوتین (4 میلی‌گرم بر کیلوگرم برای 14 روز به صورت داخل صفاقی) به موش‌های صحرایی تزریق شد. سطوح سرمی NPY و لپتین به ترتیب توسط سنجش رادیو ایمنی و سنجش رسوب ایمنی اندازه‌گیری شدند. نتایج حاکی از آن بود که نیکوتین اثرات کاهش دهندگی شدیدتری نسبت به مرفین به تنهایی و یا مرفین و نیکوتین توام در میزان کل دریافت غذا داشت. علاوه بر این در گروه تجویز مزمن نیکوتین سبب کاهش معنی‌داری وزن در طول تحقیق شد ولی در گروه دریافت کننده مرفین تغییر وزن رخ نداد. میانگین وزن حیوانات در گروه مرفینی کمتر از گروهی بود که غذای آزاد داشتند. فقط در گروهی که نیکوتین تجویز شده بود کاهش معنی‌داری در غلظت سرمی NPY رخ داد. کاهش قابل ملاحظه‌ای در سطح سرمی لپتین در گروه‌های دریافت کننده دارو و غذای محدود نیز مشاهده شد. در نتیجه مرفین اثر کاهشی نیکوتین بر دریافت غذا را تعدیل می‌کند و به نظر می‌رسد بخشی از مکانیسم تعدیل اثرات نیکوتین توسط مرفین ناشی از جلوگیری از اثرات نیکوتین بر روی NPY بوده است.
کلیدواژه‌ها
)