تخمین فرآسنجه‌های تجزیه پذیری شکمبه‌ای خوراک‌های مختلف با استفاده از روش نوین برون تنی تولید گاز

نوع مقاله : مقاله کامل

نویسندگان

چکیده

هدف از انجام این مطالعه تعیین تجزیه پذیری شکمبه‌ای پروتئین (IVDP) و تجزیه پذیری مؤثر پروتئین در شکمبه (EPD) با استفاده از روش تولید گاز برون تنی اصلاح شده بود. نمونه‌های مواد خوراکی مورد استفاده عبارت بودند از علف خشک یونجه، کنجاله سویا، دانه کامل سویای خام، کنجاله کلزا، کنجاله آفتابگردان و پودر ماهی. مایع شکمبه مورد استفاده به صورت دستی و قبل از غذادهی صبح، از چهار رأس گوسفند نر بلوچی (میانگین وزن 5/3 ± 4/49 کیلوگرم) جمع‌آوری شد. به شیشه‌های کشت حدود 90 میلی‌لیتر از مایع شکمبه بافری شده (BRF)، 400 میلی‌گرم نمونه خوراک و کربوهیدرات (مالتوز، زایلوز و نشاسته) در چهار سطح (100، 200، 300 و 400 میلی‌گرم) افزوده شد. تولید گاز (میلی‌لیتر) و نیتروژن آمونیاکی (میلی‌گرم) در هر شیشه کشت در زمان‌های 4، 8، 12، 16، 24 و 30 ساعت پس از شروع کشت اندازه‌گیری شد و میزان تجزیه پذیری شکمبه‌ای پروتئین در هر نقطه زمانی از طریق برون یابی رگرسیون خطی میان تولید گاز (به عنوان متغیر اصلی) و نیتروژن آمونیاکی (به عنوان متغیر وابسته) اندازه‌گیری شد. نتایج نشان دادند که خوراک، زمان و اثر متقابل خوراک × زمان بر تخمین‌های تجزیه پذیری پروتئین اثر معنی‌داری دارند (P<0.001). تخمین‌های تجزیه پذیری مؤثر پروتئین در نرخ خروج 06/0 در ساعت برای علف خشک یونجه، کنجاله سویا، دانه کامل سویای خام، کنجاله کلزا، کنجاله آفتابگردان و پودر ماهی به ترتیب 56/0، 77/0، 59/0، 45/0، 50/0 و 38/0 بودند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار