تاثیر فعال کننده‌های مختلف بر روی تکامل تخمک بزی بلوغ یافته فعال شده در محیط آزمایشگاه

نوع مقاله : مقاله کامل

نویسندگان

چکیده

این مطالعه جهت مقایسه اثر بخشی درمان‌های فعال سازی مختلف برای فعال سازی تخمک‌های بلوغ یافته در محیط آزمایشگاهی و احتمال تکامل آن‌ها در محیط کشت mCR2aa برای گرفتن تعداد حداکثری جنین‌ها طراحی گردید. تعداد 1090 کمپلکس توده اووسیت (COC’s) از 480 تخمدان جمع‌آوری شدند. تخم‌های بلوغ یافته در محیط آزمایشگاه به صورت تصادفی به چهار گروه تقسیم شدند. گروه 1 تخم‌های بلوغ یافته در محیط آزمایشگاه (تعداد = 226) به مدت 5 دقیقه در معرض اتانول 7% قرار گرفتند که با درمان با mM DMAP 2 به مدت 4 ساعت در محیط کشت mCR2aa همراه شد. گروه 2 تخم‌های بلوغ یافته در محیط آزمایشگاه (تعداد = 294) به مدت 5 دقیقه در معرض اتانول 7% قرار گرفتند و سپس به مدت 4 ساعت در محیط کشت mCR2aa با µg/ml CHX 10 درمان شدند. گروه 3 تخم‌های بلوغ یافته در محیط آزمایشگاه (تعداد = 325) به مدت 5 دقیقه در معرض اتانول 7% قرار گرفتند که با درمان با mM DMAP 2 و µg/ml CHX 10 به مدت 4 ساعت در محیط کشت mCR2aa همراه شد. گروه 4 تخم‌های بلوغ یافته در محیط آزمایشگاه (تعداد = 108) به مدت 4 ساعت بدون هیچ درمان شیمیایی در محیط کشت mCR2aa با µg/ml CHX 10 کشت داده شدند (کنترل). میزان شکافتگی در گروه 1، 2، 3 و 4 به ترتیب 24/54%، 55/44%، 69/51% و 00/0% بود. درصد تشکیل بلاستوسیت و مورولا در گروه 1، گروه 2 و گروه 3 به ترتیب 01/26%، 77/29% و 76/29% و 43/2%، 52/1% و 78/1% بود. این نتایج پیشنهاد دادند که فعال سازی تخم‌های بلوغ یافته در محیط آزمایشگاه با اتانول 7% به مدت 5 دقیقه همراه با درمان با mM DMAP 2 به مدت 4 ساعت در محیط کشت mCR2aa برای تولید جنین‌های بزی پارتنوژنتیک مطلوب‌ترین است.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار