ترکیب شیمیایی و غنی‌‌سازی پروتئین پوسته پرتقال و تفاله چغندر قند بعد از تخمیر با دو گونه تریکودرما

نوع مقاله : مقاله کامل

نویسندگان

چکیده

این آزمایش با هدف افزایش درصد پروتئین پوسته پرتقال و تفاله چغندر قند از طریق تخمیر حالت جامد با استفاده از تریکودرما ویریدی و تریکودرما ریسه ‌ایی انجام شد. گوارش‌پذیری برون تنی، بر اساس تکنیک تولید گاز، و تغییرات در ترکیب شیمیایی محصولات تخمیر شده بعد از هفت روز کشت قارچی تعیین شدند. کشت تریکودرما ریسه ‌ایی و تریکودرما ویریدی بر روی پوسته پرتقال باعث کاهش درصد ماده محلول در شوینده خنثی (P<0.01) و افزایش درصد سلولز، همی سلولز و لیگنین شد، و تغییرات در بخش‌های فیبری با تریکودرما ویریدی چشمگیرتر بود. کشت تریکودرما ریسه ایی و تریکودرما ویریدی بر روی تفاله چغندر قند باعث افزایش درصد ماده محلول در شوینده خنثی (P<0.01) و کاهش درصد سلولز، همی‌سلولز و لیگنین شد (P<0.01) و این تغییرات با تریکودرما ریسه ایی چشمگیرتر بود. کشت تریکودرما ریسه ایی و تریکودرما ویریدی بر روی پوسته پرتقال و تفاله چغندر قند باعث افزایش (P<0.01) درصد پروتئین در مقایسه با ماده‌های تخمیر نشده شد ولی، این افزایش برای پوسته پرتقال فرآوری شده با تریکودرما ویریدی با در نظر گرفتن درصد کاهش وزن چشمگیرتر بود .(P<0.05) کاهش معنی‌داری (P<0.01) در میزان تولید گاز تجمعی پس از 24 و 48 ساعت انکوباسیون در نمونه‌های تخمیر شده در مقایسه با نمونه‌های تخمیر نشده مشاهد شد. فرآوری با قارچ باعث کاهش (P<0.01) گوارش‌پذیری برون تنی ماده آلی، انرژی قابل متابولیسمی، متوسط نرخ تخمیر و نرخ تولید گاز شد. داده‌های این آزمایش نشان دادند که تخمیر حالت جامد پوسته پرتقال و تفاله چغندر قند با تریکودرما ریسه ایی یا تریکودرما ویریدی برای مدت هفت روز می‌تواند درصد پروتئین خام آن‌ها را افزایش دهد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار