نوع مقاله : مقاله کوتاه
نویسندگان
چکیده
سگ‌های مبتلا به لیشمانیوز احشایی از مدت‌ها پیش به عنوان مهمترین مخازن بیماری ناشی از لیشمانیا اینفانتوم شناخته شده اند. این مطالعه به منظور ارزیابی شیوع سرمی عفونت ناشی از لیشمانیا اینفانتوم در سگ‌های بدون علایم بالینی در مناطق مرکزی و جنوب غربی ایران و ارزیابی فاکتورهای خطر همراه این بیماری انجام شد. به این منظور، اقدام به تهیه نمونه‌های سرمی از 548 قلاده سگ از سه استان واقع در این مناطق و ارزیابی این نمونه‌ها با رقت 1:80 تا 1:20480 با استفاده از تست آگلوتیناسیون مستقیم (DAT) گردید. 53 مورد از سگ‌ها (67/9%)، آنتی‌بادی ضد لیشمانیا اینفانتوم را در رقت‌های سرمی حد اقل 1:80 نشان دادند. شیوع سرمی عفونت در سگ‌های خانگی به طور معنی‌داری کمتر از میزان آن در سگ‌های آزاد (نگهبان یا ولگرد) بود (P<0.001). میزان عفونت در سگ‌های مسن‌تر از دو سال، به طور معنی‌داری در مقایسه با سگ‌های جوان‌تر بالاتر بود (P<0.001). اختلاف معنی‌داری در شیوع سرمی عفونت در سگ‌های نر یا ماده مشاهده نشد. مطالعه حاضر، نشان دهنده عفونت نسبتا بالای ناشی از لیشمانیا اینفانتوم در سگ‌ها در مناطق مورد بررسی بوده و اهمیت بررسی سگ‌های آزاد را به عنوان مخازن عفونت مشخص می‌سازد. بالا بودن میزان عفونت در سنین بالا و در سگ‌های ولگرد، احتمال آلودگی سگ‌ها را در مواجهه با آلودگی‌های محیطی و مخازن دیگر بیماری نشان می‌دهد.
کلیدواژه‌ها
)