تاثیر آلفامیون و بیومین بر روی ساختار هیستومورفومتریک روده کوچک و بافت لنفوئیدی لوزه سکومی مرغ گوشتی

تاثیر آلفامیون و بیومین بر روی ساختار هیستومورفومتریک روده کوچک و بافت لنفوئیدی لوزه سکومی مرغ گوشتی امروزه مواد پربیوتیک و سین بیوتیک به عنوان جایگزینی برای آنتی بیوتیک جهت افزایش رشد، به طور گسترده‌ای در مرغداری‌های مدرن استفاده می‌شوند. یکی از راه‌های افزایش اثرات پروبیوتیک‌ها ترکیب دو پروبیوتیک و پربیوتیک به عنوان سین بیوتیک می‌باشد که به وسیله بهبود بقاء و جایگزین نمودن میکروب‌های مکمل‌ جیره در لوله گوارش، اثرات مفیدی در میزبان دارد. به این منظور در این مطالعه 125 جوجه گوشتی یک روزه در 3 گروه تقسیم شدند: 1) گروه کنترل، فقط با جیره پایه تغذیه شدند، 2) گروه آلفامیون، علاوه بر جیره پایه به میزان 5/0 کیلوگرم در یک تن آلفامیون دریافت کردند و 3) گروه بیومین، علاوه بر جیره پایه به میزان 1 کیلوگرم در یک تن بیومین دریافت کردند. در انتهای 42 روزگی، برای مطالعات هیستومورفومتریک، 15 جوجه (5 جوجه از هر گروه) به طور تصادفی انتخاب گردیدند. نمونه‌گیری از قسمت‌های مختلف روده کوچک (دوازدهه، تهی روده و ایلئوم) و لوزه سکومی انجام و جهت ثبوت در ماده ثبوتی فرمالین 10% قرار داده شدند. سپس به روش معمول تهیه مقاطع پارافینی، برش‌هایی به ضخامت 5 تا 6 میکرومتر تهیه و مورد رنگ‌آمیزی هماتوکسیلین و ائوزین قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان داد که هر چند آلفامیون و بیومین اثرات بهبودی معنی‌داری بر ساختار هیستومورفومتری روده کوچک (به ویژه دوازدهه) و بافت لنفوئیدی لوزه سکومی دارند، لیکن بیومین دارای اثرات بهبودی معنی‌دارتری می‌باشد. به طوری که ارتفاع و ضخامت کرک‌ها، تعداد سلول‌های جامی شکل، تعداد و عمق کریپت‌های روده‌ای، تراکم و وسعت بافت لنفوئیدی لوزه سکومی در گروه بیومین به طور معنی‌دارتری افزایش می‌یابد (P<0.05). نتایج به دست آمده از این مطالعه نشان می‌دهد که می‌توان آلفامیون و بیومین به عنوان مکمل‌های غذایی جانشین آنتی بیوتیک‌ها جهت بهبود ساختار هیستومورفومتریک روده کوچک و بافت لنفوئیدی ضمیمه آن مورد توجه قرار گیرند.