فارماکوکینتیک داروی سفتازیدیم در گوساله گاومیش پس از تزریق وریدی و ماهیچه‌ای

نوع مقاله : مقاله کامل

نویسندگان

چکیده

پارامترهای فارماکوکینتیکی داروی سفتازیدیم که یک سفالوسپورین نسل سوم است، در شش گوساله گاومیش به دنبال تزریق منفرد وریدی و ماهیچه‌ای با دوز mg/kg 10 مورد ارزیابی قرار داده شد. غلظت سفتازیدیم در پلاسما و ادرار با روش میکروبیولوژیک تعیین شد. الگوی کینتیکی پس از تزریق وریدی، با مدل دو بخشی و پس از ترزیقی ماهیچه‌ای با مدل یک بخشی منطبق شد. پخش دارو در تزریق وریدی سریع بوده        (h 01/0 ± 15/0t1/2α = ) و سطح زیر منحنی غلظت پلاسمایی/زمان (AUC0-¥) برابر شد با  µg/ml.h8/7 ± 9/253. حجم پخش دارو در شرایط پایا روند (Vd(ss)) مقدار  L.kg-101/0 ± 18/0برآورد شد. نیمه عمر حذفی دارو و پاکسازی تام به ترتیب برابر بودند با  h2/0 ± 4/3 و ml/kg/h 2/1 ± 5/39. به دنبال تزریق ماهیچه‌ای، نیمه عمر جذب دارو (t1/2ka)، اوج غلظت پلاسمایی (Cmax)، زمان لازم برای رسیدن به اوج غلظت پلاسمایی (Tmax)، AUC0-¥ و زیست فراهمی دارو به ترتیب عبارت بودند از h 04/0 ± 25/0، µg/ml 7/2 ± 8/45، h 75/0، µg/ml.h 9/9 ± 9/207 و 9/5% ± 7/81. دفع ادراری سفتازیدیم 1/1% ± 1/13 برآورد شد. به منظور حفظ غلظت درمانی mg/kg 4، رژیم دوزاژ مناسب سفتازیدیم در گوساله‌های گاومیش mg/kg 4/9 هر 12 ساعت می‌باشد. در کل، داروی سفتازیدیم (mg/kg 10، تزریق ماهیچه‌ای)، رفتار فارماکوکینتیکی مناسبی در گوساله‌های گاومیش نشان می‌دهد.

کلیدواژه‌ها