تاثیر گاماآمینوبوتیریک اسید بر عملکرد و برخی پارامترهای خونی اردک‌های چری والی در شرایط استرس گرمایی

گاماآمینوبوتیریک اسید که یکی از نوروترانسمیترهای مهارکننده می‌باشد، توانایی کاهش شدت اثرات استرس را نیز دارا می‌باشد. در بیشتر مناطق چین استرس حرارتی به عنوان تهدیدی جدی در صنعت پرورش اردک شناخته شده است. مطالعه حاضر به منظور بررسی عملکرد و متابولیت‌های پلاسمایی اردک‌هایی که در معرض گرما بوده‌اند، طرح‌ریزی گردید. بدین منظور تعداد 2000 قطعه اردک از سن 19 روزگی به طور کاملاً تصادفی به دو گروه آزمایشی تقسیم شدند که در هر گروه 5 تکرار قرار داشت. تیمارهای آزمایشی شامل جیره پایه و همچنین جیره پایه به همراه 100 میلی‌گرم در کیلوگرم گاماآمینوبوتیریک اسید بودند و تا سن 42 روزگی در اختیار پرندگان قرار گرفتند. دمای محیط نگهداری پرندگان در طول آزمایش (سن 19 تا 42 روزگی) در دامنه 5/3 ± 7/29 درجه سانتیگراد بود. در طول آزمایش عملکرد پرنده‌ها و دمای مقعد آن‌ها در روزهای 19، 32 و 42 ثبت گردید. نمونه‌های پلاسما نیز در سن 42 روزگی جمع‌آوری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که جیره‌های حاوی گاماآمینوبوتیریک اسید اثر معنی‌داری بر دمای مقعد اردک‌ها نداشته است، اما مصرف خوراک را کاهش داده است (P<0.05). همچنین تفاوتی در نرخ بقا، وزن بدن و درصد لاشه مشاهده نشد. با این حال گاماآمینوبوتیریک اسید بازدهی مصرف خوراک (P<0.05) و غلظت گلوکز پلاسما (P<0.05) را کاهش داد. با این حال غلظت تری گلیسرید و اسیدهای چرب آزاد پلاسما در پرندگانی که با جیره حاوی گاماآمینو بوتیریک اسید تغذیه شده بودند، افزایش معنی‌داری را نشان داد (P<0.05). از نظر آماری اختلاف معنی‌داری از نظر غلظت گاماآمینوبوتیریک خون، کبد و کلیه در گروه‌های آزمایشی مشاهده نشد. اما در مغز گروهی که گاماآمینوبوتیریک دریافت کرده بودند افزایش معنی‌داری را نشان داد (P<0.05). با توجه به نتایج به دست آمده می‌توان پیشنهاد کرد که در شرایط استرس گرمایی افزودن 100 میلی‌گرم گاماآمینوبوتیریک در کیلوگرم به جیره اردک‌ها، می‌تواند مصرف خوراک را کاهش داده و موجب تحریک بسیج چربی‌ها از بافت‌های چربی شده که ممکن است از این طریق اثرات مضر استرس گرمایی در صنعت پرورش اردک را کاهش دهد.