بررسی کتابخانه‌ای نشان می‌دهد، تاکنون گزارش منتشر شده‌ای راجع به خسارات اقتصادی ناشی از خطا در تشخیص فحلی گاو شیری ایران منتشر نشده است. لذا به منظور بررسی میزان خطا در تشخیص فحلی از 179 گاو شیری در زمان تلقیح مصنوعی نمونه شیر گرفته شد. میزان پروژسترون شیر با استفاده از کیت رادیوایمنواسی اندازه‌گیری شد. گاوهایی که دارای میزان پروژسترون برابر 3 (یا بیشتر) نانوگرم در میلی‌لیتر شیر بودند به عنوان گاو غیر فحل در نظر گرفته شدند. گاوهایی که دارای میزان پروژسترون کمتر از 1 نانوگرم در میلی‌لیتر بودند، به عنوان گاو فحل تشخیص داده شدند. نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میزان خطا در تشخیص فحلی در واحدهایی که بیشتر از 85 راس گاو نگهداری می‌کردند به طور غیر معنی‌داری بیشتر بود (4/14 در مقایسه با 3/7%، 59/2 = 2χ). تعداد 5 گله شیری از مجموع 11 گله شیری، دارای خطای بیشتر از 10% در تشخیص فحلی بودند، در حالی که خطای تشخیص فحلی در سایر گله‌ها از صفر تا 1/7% تشخیص داده شد. بر اساس فرضیات مطرح شده در مقاله حاضر و محاسبات اقتصادی انجام شده، هزینه تحمیلی به ازای هر روز تاخیر در آبستنی یک گاو که دارای تولید شیر 25 لیتر در شرایط پیک است، بالغ بر 98/40591 ریال خواهد بود. این در حالی است که وقوع آبستنی از 85 تا 100 روز تاخیر افتد. چنانچه از 146 تا 175 روز تاخیر در آبستنی داشته باشیم هزینه تحمیلی به واحد شیری برابر 89/60120 ریال خواهد بود.
)