این مطالعه جهت بررسی نقش احتمالی سیستم هیستامینرژیک در میانجی‌گری رفتار تغذیه‌ای حاصل از گرلین در جوجه‌های گوشتی انجام گرفت. در تجربه اول اثر تزریق داخل بطن مغزی گرلین بر دریافت غذای جوجه‌های گوشتی که به مدت 3 ساعت محروم از غذا بودند مورد مطالعه قرار گرفت. در تجارب 2 و 3 جوجه‌ها به ترتیب به صورت داخل بطنی مغزی کلرفنیر آمین (آنتاگونیست گیرنده‌های H1 هیستامین) و سایمتیدین (آنتاگونیست گیرنده‌های H2 هیستامین) را قبل از تزریق گرلین دریافت داشتند. دریافت غذای تجمعی در 3 ساعت پس از تزریقات اندازه‌گیری شد. تزریق گرلین با دوزهای 3/0، 6/0 و 2/1 نانومول به ازای هر جوجه موجب کاهش معنی‌دار (P<0.05) و وابسته به دوز در میزان مصرف غذا گردید. پیش تزریق کلرفنیر آمین (100 میکروگرم) کاهش دریافت غذای حاصل از گرلین را کم رنگ نمود، در حالیکه چنین اثری به دنبال پیش تزریق سایمتیدین (100 میکروگرم) دیده نشد. این نتایج نشان می‌دهند که یک نوع ارتباط متقابلی میان گرلین و سیستم هیستامینرژیک (از طریق گیرنده‌های H1) در کنترل دریافت غذای جوجه‌های گوشتی وجود دارد.
)