ارزیابی درماتیت آتوپیک/آلرژیک سگ سانان در شهر مشهد (شمال شرق ایران): مشاهدات بالینی

هدف از این مطالعه، تعیین شیوع درماتیت آتوپیک/آلرژیک در مشهد (واقع در شمال شرقی ایران) در جمعیت سگ‌های مراجعه کننده به بیمارستان دانشکده دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد و ارزیابی شاخصه‌های بالینی بیماری بر اساس دستورالعمل تشخیصی Willemse و Prélaud بود. در بررسی سابقه، نشانه‌های بالینی و نقش فصل در بروز نشانه‌های بیماری، از مجموع 111 سگ مبتلا به بیماری پوستی،‌ که از مهرماه 1386 تا مهرماه 1387 به بیمارستان آموزشی دانشکده‌ دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد مراجعه کردند، درماتیت آتوپیک/آلرژیک در 8 سگ تشخیص داده شد. دو مورد از مبتلایان، نر و 6 مورد ماده بودند که نشان دهنده‌ی گرایش رخداد بیماری در جنس ماده است. سگ‌های نژاد تریر، بیشترین موارد مبتلایان به درماتیت آتوپیک/آلرژیک را تشکیل دادند (6 سگ). دلیل اصلی این یافته، تعداد زیاد سگ‌های تریر در میان نژادهای مختلف مراجعه کننده‌ به بیمارستان ماست. سن سگ‌های مبتلا به هنگام تشخیص از 6 ماه تا 5/4 سال (متوسط 7/1 سال) بود. خارش به عنوان نشانه‌ی بالینی اصلی و مهم بیماری، در تمامی مبتلایان به صورت موضعی (در 5 بیمار) یا فراگیر در تمام بدن (در 3 بیمار) وجود داشت. خارش در اکثر مبتلایان (6 بیمار) غیر فصلی بود. ضایعات جلدی به اشکال فراگیر در تمام بدن (64%) یا موضعی (36%) در مناطق سر، گوش‌ها، گردن، کنار و بالای تنه، زیر بغل، سینه، شکم، ناحیه‌ی مغابنی، پرینه و پاها حضور داشتند. اوتیت خارجی در 3 بیمار و به اشکال یک یا دو طرفه (غیر اکسودایی یا چرکی) دیده شد.