مقایسه روش درون حیوانی (In vivo) با روش‌های کیسه‌های نایلونی متحرک و سه مرحله‌ای آنزیمی در برآورد ناپدید شدن پروتئین علف خشک یونجه و دانه جو

نوع مقاله : مقاله کامل

نویسندگان

چکیده

 ناپدید شدن شکمبه‌ای و پس از شکمبه‌ای علف خشک یونجه و دانه جو با استفاده از روش‌های درون حیوانی، کیسه‌های نایلونی متحرک و سه مرحله‌ای آنزیمی (3-مرحله‌ای) برآورد شد. در روش درون حیوانی از چهار رأس گوسفند نر بلوچی (با میانگین وزن بدن 5/3 ± 4/49 کیلوگرم) در قالب طرح مربع لاتین استفاده شد. جیره‌های آزمایشی شامل دو جیره علف خشک یونجه و مخلوط علف خشک یونجه و دانه جو به نسبت 1:1 بود. جیره‌های آزمایشی در دو دوره که هر دوره شامل 24 روز که 7 روز آن دوره جمع‌آوری مدفوع بود، به حیوانات خورانده شد. در روش کیسه‌های نایلونی متحرک از گوساله‌های نر اخته که دارای فیستولای شکمبه‌ای و کانولای روده ای بودند، استفاده شد. در این روش ابتدا کیسه‌های حاوی نمونه به مدت 12 ساعت در شکمبه کشت داده شدند و پس از آن کیسه‌های حاوی یک گرم از نمونه‌ای که در شکمبه تجزیه نشده بود در ابتدای روده کوچک رها و کیسه‌ها از طریق مدفوع جمع‌آوری شدند. در روش 3-مرحله‌ای ابتدا نمونه‌ها با استفاده از کیسه‌های نایلونی به مدت 12 ساعت در شکمبه کشت داده شدند و پس از آن نمونه‌های تجزیه نشده در شکمبه در محلول‌های آنزیمی کشت داده شدند. ناپدید شدن پروتئین خام علف خشک یونجه و دانه جو (به ترتیب، 74/0 و 69/0) در کل دستگاه گوارش در روش درون حیوانی به طور معنی‌داری (P<0.01) پایین‌تر از روش کیسه‌های نایلونی متحرک (به ترتیب، 89/0 و 96/0) و روش 3-مرحله‌ای (به ترتیب، 81/0 و 89/0) بود. ناپدید شدن پروتئین خام در کل دستگاه گوارش در روش کیسه‌های نایلونی متحرک به طور معنی‌داری (P<0.01) بالاتر از روش 3-مرحله‌ای بود. ناپدید شدن پس از شکمبه‌ای پروتئین خام تجزیه نشده یونجه خشک و دانه جو که با استفاده از روش کیسه‌های نایلونی متحرک به دست آمد (به ترتیب، 69/0 و 89/0)، به طور معنی‌داری بالاتر از روش 3-مرحله‌ای (به ترتیب، 49/0 و 56/0) بود. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که اختلاف معنی‌داری بین روش‌های درون حیوانی، کیسه‌های نایلونی متحرک و 3-مرحله‌ای در برآورد قابلیت هضم پروتئین خام علف خشک یونجه و دانه جو در کل دستگاه گوارش وجود دارد.

کلیدواژه‌ها