گل گلاب به طور سنتی به عنوان یک گیاه دارویی برای اهداف درمانی مختلف به کار می‌رفته است. جهت بررسی مقدماتی اثرات توکسیک احتمالی این گیاه، دم کرده آن در دوزهایی معادل نصف تا 8 برابر دوز توصیه شده برای انسان در طب سنتی (روزانه 90 تا 1440 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم) به 5 گروه 5 تایی سگ خورانده شد. سگ‌های گروه شاهد (4n=) دارونما دریافت کردند. مقادیر سرمی اوره، کراتینین، فسفاتاز قلیایی (ALP)، آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، بیلی روبین، آلبومین و پروتئین در تمامی گروه‌های آزمایشی در روزهای صفر، 1، 3، 7 و 10 اندازه‌گیری شد. به استثنای یک افزایش گذرا در میزان بیلیروبین (روز 3) و همچنین ازدیاد مقادیر سرمی ALT در روز دهم که هر دو با بیشترین دوز درمان صورت گرفت، هیچ تفاوت معنی‌داری بین گروه‌های مختلف آزمون و گروه شاهد وجود نداشت. نتایج این پژوهش اثرات نفروتوکسیک و هپاتوتوکسیک ناچیزی برای دم کرده گل گلاب پیشنهاد می‌کنند. با این حال، این درمان در دوزهایی که به طور غیر معمول بالا باشند می‌تواند از خود اثرات هپاتوتوکسیک به جای گذارد.
)