یک گرگ سه ساله خاکستری با سابقه تصادف در جاده به درمانگاه آموزشی دانشکده دامپزشکی شیراز ارجاع شد. ارزیابی رادیوگرافی نشان دهنده شکستگی قسمت فوق کندیلی ناحیه پایینی استخوان ران پای راست بود. آرام‌بخشی و القای بیهوشی به ترتیب توسط آسپرومازین و ترکیب کتامین–دیازپام اعمال شد و بیهوشی با هالوتان به صورت استنشاقی ادامه یافت. دو لبه شکستگی در مقابل هم قرار داده شد و یک پین داخل استخوانی بر اساس انحنای استخوان ران حالت داده شد و از سمت اپی‌کندیل خارجی به صورت راش پین به سمت بالا رانده شد. سپس پین دوم از سمت داخلی به صورت کراس پین کار گذاشته شد. برای تثبیت بیشتر، یک پلاک 4 سوراخه در سطح خارجی ناحیه پایینی ران مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت کپسول مفصلی و ناحیه برش بسته شد. رادیوگراف بعد از عمل، نشانگر اصلاح مناسب و کارگذاری صحیح ایمپلنت‌ها بود. به مدت هشت هفته حیوان در قفس نگهداری شد و فعالیت‌های آن محدود شد. پیگیری‌های بعد از عمل بیانگر نتیجه‌بخشی جراحی بود و حیوان بعد از چهار ماه به حیات وحش خود منتقل شد. در نتیجه به نظر می‌رسد با وجود وزن بالا و حرکت زیاد حیوانات حیات وحش، ترکیب روش‌های مختلف تثبیت به ترمیم موفق شکستگی در این حیوانات منجر می‌شود.
)