تغییرات الکتروکاردیوگراف و پارامترهای بیوشیمیایی خون به دنبال مسمومیت تجربی با سالینومایسین در گوسفند

نوع مقاله : مقاله کامل

نویسندگان

چکیده

سالینومایسین یک آیونوفور پلی‌اتر مونوکربوکسیلیک با خاصیت ضد میکروبی است که به عنوان محرک رشد در نشخوارکنندگان و کوکسیدیواستات در طیور به جیره غذایی اضافه می‌شود. آیونوفورها به طور انتخابی با یون‌های مشخصی باند می‌شوند و باعث اختلالات بیوشیمیایی داخل و خارج سلولی می‌شوند علائم بالینی مسمومیت با آیونوفورها غیر اختصاصی و در همه گونه‌ها شبیه به هم است و شامل افزایش ضربان قلب، لرزش عضلات، بی‌قراری، از دست رفتن اشتها، عدم تعادل، ضعف عضلانی و له له زدن مداوم می‌باشد. مسمومیت حاد با آیونوفور (mg/kg 5/0داخل وریدی) در 6 راس گوسفند ماده از نژاد مخلوط ایجاد شد. در گروه شاهد (6 راس گوسفند ماده) نیز به همان حجم محلول سالین استریل به صورت داخل وریدی تزریق شد. نمونه‌های خون قبل از آزمایش و همچنین در فواصل زمانی مختلف بعد از تجویز سالینومایسین جمع‌آوری گردید. آنزیم‌های ALT، AST، CK، LDH و میزان پروتئین تام در سرم نمونه‌ها با روش‌های معمول آزمایشگاهی اندازه‌گیری شد. در هر دو گروه، سمع صداهای قلب و اخذ (ECG) انجام شد. مسمومیت با سالینومایسین باعث افزایش معنی‌داری در سطح آنزیم‌های ALT، AST، CK و LDH در گوسفندان مورد آزمایش شد. بر اساس یافته‌های به دست آمده از الکتروکاردیوگراف (ECG) تعداد ضربان قلب در گروه شاهد به صورت معنی‌داری کمتر از تعداد ضربان قلب در گروه مورد آزمایش بود. ریتم قلب در گروه شاهد جز مواردی از تاکیکاردی سینوسی (3 مورد) و آریتمی سینوسی (2 مورد) طبیعی بود. در گروه مورد آزمایش مواردی از تاکیکاردی سینوسی (11 مورد)، انقباض زودرس بطنی (2 مورد) و معکوس شدن موج T (3 مورد) گزارش شد. به نظر می‌رسد مسمومیت حاد با سالینومایسین باعث رخداد آریتمی‌های مختلف در گوسفندان مورد آزمایش شده است که این امر ممکن است به علت اثرات پاتولو‍‍‍ژیک آیونوفور روی میوکارد قلب باشد.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار