مطالعه مورفوپاتولوژیک ادنوکارسینوم ریوی گوسفند وقوع یافته به طور طبیعی در گوسفند در استان فارس، ایران

نوع مقاله : مقاله کامل

نویسندگان

چکیده

آدنوکارسینوم ریوی گوسفند یک تومور ریوی واگیردار و انتقال پذیر گوسفند مشابه کارسینوم برونکیولو-آلوئولر ریوی انسان می‌باشد. در مطالعه حاضر، 9400 ریه‌ی متعلق به گوسفندان کشتار شده در استان فارس، ایران مورد بررسی مورفوپاتولوژیک قرار گرفت و ادنوکارسینوم ریوی گوسفند در 21 ریه (22/0%) تشخیص داده شد. میزان فراوانی ابتلای لوب‌های مختلف ریوی شامل لوب رأسی (62%)، لوب قلبی (33%)، لوب میانی (33%)، لوب دیافراگماتیک (62%) و لوب ضمیمه (5%) مشخص گردید. در 12 ریه شکل کلاسیک بیماری به صورت توده‌های سفت و سفید مایل به خاکستری به طور عمده در لوب‌های قدامی شکمی همراه با سطح مقطع مرطوب و وجود مایع کف آلود در مجاری هوایی مشاهده شد. در 9 ریه شکل آتیپیک بیماری به صورت ندول‌های کوچک با مرز مشخص اطرافی به طور عمده در لوب‌های دیافراگماتیک همراه با سطح مقطع خشک و نبود یا مقدار کم مایع در مجاری هوایی مشاهده شد. در هر دو شکل بیماری تغییرات هیستوپاتولوژیک تقریبا مشابه تشخیص داده شد و شامل رشد آسینی یا پاپیلری سلول‌های توموری بافت پوششی الوئول‌ها و پرولیفراسیون پولیپ مانند بافت پوششی برونشیولی بود. مقادیر متغیری بافت همبند، کانون‌های میکسوماتوز و نفوذ لنفوسیت‌ها و پلاسماسل‌ها در بافت بینابینی نواحی مبتلا و تعداد زیادی ماکروفاژهای الوئولی در الوئول‌های نواحی مجاور مشاهده شد. هیچگونه ضایعه متاستاتیک در عقده‌های لنفاوی ناحیه‌ای یافت نشد. یافته‌های این مطالعه نشان می‌دهد اشکال کلاسیک و آتیپیک بیماری مراحل مختلف یک بیماری بوده و دو بیماری مجزا محسوب نمی‌شوند.

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار