نوع مقاله : مقاله کامل
نویسندگان
چکیده
هدف از انجام مطالعه اخیر، تعیین عملکرد محافظتی سیلیمارین، بر مسمومیت حاد ناشی از دوز بالای تتراسیکلین در گربه‌ها بود. 30 قلاده گربه سالم به طور تصادفی به 5 گروه مساوی تقسیم‌بندی شدند. گربه‌های گروه A، تتراسیکلین را (با تک دوز 120 میلی‌گرم به ازاء هر کیلوگرم خوراکی) دریافت کردند. گربه‌های گروه B سیلیمارین را (با تک دوز 30 میلی‌گرم به ازاء هر کیلوگرم خوراکی) به شکل همزمان با تتراسیکلین دریافت کردند. گروه‌های C، D و E مشابه گروه B درمان شده بودند، اما سیلیمارین به ترتیب 4، 12 و 24 ساعت بعد از تجویز تتراسیکلین، دریافت شده بودند. غلظت آنزیم‌های سرمی آلانین آمینوترانسفراز (ALT)، آسپارتات آمینوترانسفراز (AST)، آلکالین فسفاتاز (ALP)، لاکتات دهیدروژناز (LDH)، BUN، کراتینین سرم و بیلی‌روبین مستقیم و توتال قبل از تجویز تتراسیکلین، 4، 12، 24 و 72 ساعت بعد، اندازه‌گیری شدند. در گربه‌های گروه A، تک دوز خوراکی تتراسیکلین، به شکل معنی‌داری غلظت‌های سرمی ALT، AST ،ALP و LDH را در تمام موارد، بعد از 24 ساعت افزایش داد (P0.05). در گروه E، میزان فعالیت آنزیم‌های سرمی به شکل معنی‌داری بیشتر از محدوده نرمال قرار گرفتند (P
کلیدواژه‌ها
)