بررسی مقایسه‌ای عیار پادتن ناشی از مصرف دو نوع واکسن تهیه شده بر روی کشت سلول (BHK) در سگ‌های تحت مطالعه به روش تست سریع ممانعت از تشکیل اجسام فلورسانس (RFFIT) در شرایط تجربی

نوع مقاله : مقاله کوتاه

نویسندگان

چکیده

هاری بیماری ویروسی کشنده‌ای، با نشانه‌های بالینی آنسفالیت حاد می‌باشد که به وسیله نوعی ویروس ”نوروتروپ“ انتقال پیدا می‌کند. این ویروس در خانواده رابدوویریده و جنس ”لیسا ویروس“ قرار دارد. انتقال بیماری به انسان تقریبا در تمام موارد به دنبال آلودگی با بزاق پستانداران صورت می‌گیرد. ویروس هاری از طریق آلودگی ناحیه گاز گرفته شده به داخل محل جراحت در واقع تزریق می‌شود. با توجه به تثبیت ویروس در سیستم عصبی مرکزی، تقریبا تمام موارد بیماری باعث مرگ حیوان و یا انسان مبتلا به هاری خواهد شد. از این رو نقش واکسیناسیون در کنترل بیماری هاری در حیوانات و همچنین روش‌های درمانی پس از گزش در افراد گاز گرفته شده توسط حیوانات مشکوک به هاری، با استفاده از واکسن‌های کشت سلولی از مدت‌ها قبل مورد توجه محققین قرار داشته است. در مطالعه حاضر، واکسن هاری BHK تهیه شده در انستیتو پاستور ایران با نوع مشابه خارجی آن تهیه شده در شرکت خدمات بهداشتی حیوانی شرینگ-پلاگ اسپانیا، بر روی 12 قلاده سگ در دو گروه 6 تایی مورد بررسی قرار گرفت. از خون حیوانات مذکور در طی 18 ماه، ماهانه یکبار نمونه‌گیری به عمل آمد. در انتهای هر ماه عیار پادتن (آنتی بادی) خنثی کننده هاری با استفاده از روش تست سریع ممانعت از تشکیل اجسام فلورسانس (RFFIT) در نمونه‌های سرم در آزمایشگاه اختصاصی بخش هاری انستیتو پاستور ایران، مورد ارزیابی و اندازه‌گیری دقیق قرار گرفت. در هر دو گروه حیوانات تحت بررسی پاسخ کافی ایمنی‌زایی تا حداقل یک سال پس از تزریق واکسن‌ها، بدون ایجاد هر گونه عوارض جانبی، ادامه داشت. با توجه به اثرات ایمنی‌زایی واکسن هاری چه ایرانی و چه غیر ایرانی، تزریق سالانه یک نوبت از آن‌ها جهت ایجاد ایمنی در سگ‌های سالم برای پیشگیری از هاری کافی خواهد بود. میانگین تیتر پادتن در پایان مطالعه و در انتهای ماه هجدهم پس از تزریق واکسن ”رابدومون“ اسپانیایی در سگ‌های گروه اول (خارجی) برابر با 60/0 ولی در سگ‌های گروه دوم (ایرانی) برابر با 65/0 واحد بین‌المللی در هر میلی‌لیتر سرم بود که اختلاف از نظر آماری معنی‌دار نبود. استاندارد جهانی (WHO) میزان حداقل تیتر پادتن برای پیشگیری از هاری در انسان و دام 50/0 واحد بین‌المللی در هر میلی‌لیتر سرم خون می‌باشد که در این مطالعه میانگین آن حتی تا پایان ماه هفدهم پس از تزریق واکسن‌های BHK کشت سلولی در سطح قابل قبولی بود (نیم واحد بین‌المللی در میلی‌لیتر سرم یا بالاتر). اما، در پایان ماه هجدهم اندازه این تیتر در 2 قلاده از سگ‌های گروه اول (مصرف واکسن خارجی) و در یک قلاده سگ از گروه دوم (مصرف واکسن ایرانی) در حد 40/0 واحد بین‌المللی در یک میلی‌لیتر سرم بود که از نظر حفظ ایمنی سگ‌ها علیه هاری در حد قابل قبول نمی‌باشد. لذا، در شرایط اپیدمیولوژی و انتشار بیماری هاری در کشور ما (ایران)، تزریق واکسن هاری به طور سالانه (حداقل هر 12 ماه یکبار) در سگ‌های خانگی، زنده یاب، شکاری، و سگ‌های گله و نگهبان که در معرض خطر گاز گرفتگی توسط حیوانات دیگر هستند، همواره موکدا توصیه می‌شود.
 

کلیدواژه‌ها

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار