در مطالعه حاضر اثرات مصرف طولانی مدت پیاز بر آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان گلبول‌های قرمز بز (گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز، سوپر اکسید دیسموتاز و گلوتاتیون پراکسیداز) و رابطه آن‌ها با مقدار هماتوکریت و هموگلوبین ارزیابی گردید. 12 بز ماده بالغ مورد استفاده در این مطالعه به صورت تصادفی و برای یک دوره زمانی 80 روزه به سه گروه درمانی تقسیم بندی شدند. دام‌های گروه یک و دو به ترتیب جیره غذایی حاوی 30 و 60 درصد پیاز بهاره (بر پایه ماده خشک جیره) به مدت 60 روز دریافت نمودند. بزهای گروه سه (کنترل) جیره عاری از پیاز دریافت نموده و تنها با علوفه یونجه در طی دوره تغذیه شدند. نمونه‌های خون قبل از شروع مطالعه و در فواصل 10 روزه اخذ گردید. مقدار هماتوکریت در گروه‌های یک و دو از روز 10 پس از مصرف پیاز شروع به کاهش نمود و در روز 40 به کمترین مقدار رسید. اگر چه مصرف پیاز موجب کاهش هماتوکریت گردید، اما این فاکتورها در طی دوره مطالعه در محدوده طبیعی باقی ماندند. میزان فعالیت آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز در گلبول‌های قرمز از روز 10 کاهش یافته و در روز 40 به حداقل میزان خود رسید. بعد از روز 40، بازگشت آهسته و تدریجی فاکتورهای اندازه‌گیری شده به سمت مقادیر پیش از مصرف پیاز مشاهده گردید. در گروه‌های یک و دو، میزان فعالیت سوپر اکسید دیسموتاز رابطه منفی با مقدار هماتوکریت و هموگلوبین نشان داد (P<0.01). از طرف دیگر، رابطه مثبتی بین فعالیت گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز با مقدار هموگلوبین مشاهده گردید (P<0.01). به نظر می‌رسد که بزها قادر به مصرف جیره حاوی 60 درصد پیاز بدون رخداد کم خونی بالینی هستند. به علاوه، فعالیت آنزیم گلوکز 6 فسفات دهیدروژناز در گلبول‌های قرمز بز به دنبال مصرف طولانی مدت پیاز کاهش یافت. همچنین به نظر می‌رسد که سوپر اکسید دیسموتاز نقش جبرانی در محافظت گلبول‌های قرمز بز مقابل استرس اکسیداتیو ناشی از مصرف پیاز در بزها ایفا می‌کند.
)