شناسایی فنوتیپی و ژنتیکی باکتری لاکتوکوکوس گارویه عامل لاکتوکوکوزیس در ماهی قزل‌آلای رنگین کمان پرورشی در ایران

از تعداد 200 ماهی قزل‌آلای پرورشی با علائم سپتی سمی و خونریزی حاد، متعلق به کارگاه‌های پرورشی ماهی قزل‌آلای رنگین کمان استان‌های فارس، کهکیلویه و بویر احمد و چهارمحال و بختیاری واقع در جنوب و جنوب غرب ایران (طی تابستان 2002 تا زمستان 2008) به منظور شناسایی لاکتوکوکوس گارویه عامل لاکتوکوکوزیس نمونه‌گیری به عمل آمد. به منظور جداسازی باکتری، از بافت کلیه ماهی‌ها نمونه‌برداری و بر روی محیط آگار برین هارت کشت و پلیت‌ها در درجه حرارت 25 درجه سانتی‌گراد به مدت 48 ساعت نگهداری شدند. با استفاده از آزمایش‌های معمول بیوشیمیایی در آزمایشگاه باکتری، باکتری لاکتوکوکوس گارویه از 32 ماهی (16% کل نمونه‌ها) جدا گردید. تمام جدایه‌های لاکتوکوکوس گارویه که به روش‌های معمول باکتریولوژی مورد شناسایی قرار گرفته بودند با استفاده از روش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز اختصاصی و بر اساس تولید محصول 1107 بازی از ژن 16S rDNA مورد تأیید قرار گرفتند. آنالیز ترادف محصول 16S rDNA نمونه‌ها، نشان داد که تمامی جدایه‌های این مطالعه دارای شباهت 100% در ترادف مربوطه بود و همچنین این ترادف در مقایسه با موارد قبلی ثبت شده در بانک ژن، دارای تشابه ژنتیکی نزدیکی با موارد گزارش شده از ماهی کفال از کشور تایوان به شماره دسترسی ژن 216635AF و همچنین جدایه مربوط به ماهی دم زرد از کشور ژاپن به شماره دسترسی 267897AB می‌باشد. نتایج حاصل از آنتی‌بیوگرام جدایه‌های لاکتوکوکوس گارویه نشان از حساسیت زیاد جدایه‌ها به اریترومایسین، انروفلوکساسین، کلرامفنیکل و کلاریترومایسین نسبت به سایر آنتی‌بیوتیک‌ها داشت. در آزمایش تعیین پاتوژنیسیتی، مقدار 10⁵ × 6 باکتری در میلی‌لیتر به صورت حمام، باعث 60% تلفات در ظرف 14 روز شد. ماهی‌های آلوده به روش تجربی، علائمی از قبیل تیرگی مشخص پوست، خونریزی، بیرون‌زدگی چشم و خونریزی وسیع بر روی اندام‌های داخلی را نشان دادند.