فعالیت اندوسیتی و احیاء NBT و بیان TNF به وسیله ماکروفاژها و مونوسیت‌های آرمادیلو (Dasypus novemcinctus)

نوع مقاله : مقاله کامل

نویسندگان

چکیده

آرمادیلو به عنوان یک مدل تجربی مناسب برای مطالعه جذام در نظر گرفته می‌شود. سلول‌های میزبان اصلی میکوباکتریوم لپره‌آ، ماکروفاژها و سلول شوان می‌باشند. با این حال، فعالیت اندوسیتوز و میکروب‌کشی ماکروفاژها و مونوسیت‌های آرمادیلو هنوز ارزیابی نشده است. هدف از این پژوهش، بررسی اندوسیتوز و فعالیت احیاء NBT ماکروفاژهای مشتق از مونوسیت (MDM) و مونوسیت‌های به دست آمده از آرمادیلوهای غیر آلوده، همچنین تعیین سطح فاکتور نکروز دهنده تومور (TNF) در طول تحریک با فوربول میریستات استات (PMA) بود. سلول‌های تک هسته‌ای خون محیطی به روش ficoll-hypaque خالص شدند. مونوسیت‌های به دست آمده به وسیله انکوبه کردن به مدت 8 روز در محیط RPMI-1640 حاوی مکمل سرم جنین گوساله در دمای 37 درجه سانتیگراد به ماکروفاژهای مشتق از مونوسیت تبدیل شدند. فعالیت اندوسیتوز و احیاء NBT به وسیله هضم مخمری ارزیابی شدند. تولید TNF به وسیله تحریک با PMA در سلول‌های L-922 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که فعالیت اندوسیتوز MDM و مونوسیت‌های آرمادیلو به ترتیب 11/4% ± 77/71 و 9/6% ± 66/60 (P<0.001) و فعالیت احیاء NBT به ترتیب 79/4% ± 57/16 و 08/4% ± 66/17 بود. با اضافه شدن IFNγ نو ترکیب انسانی برای 24 ساعت، اندوسیتوز و احیاء NBT به وسیله MDM به ترتیب 17/6% ± 92/89 (P<0.001) و 31/4% ± 42/36 (P<0.001) بود. در مقایسه با سلول‌های 937-U انسانی، وقتی MDM و مونوسیت‌های آرمادیلو با 25 و 50 ng/ml PMA تحریک می‌شوند، میزان TNF کمتری تولید می‌شود (ml/U 10). در نتیجه، وقتی MDM و مونوسیت‌های آرمادیلو با PMA تحریک می‌شوند، فعالیت‌های کاهش یافته‌ای را در مکانیسم‌های اکسیداتیو باکتریایی و تولید TNF نشان می‌دهند.

کلیدواژه‌ها